Mijn vorige blog Keuzes maken (deel 1) eindigde ik met een nieuwe onderzoeksvraag: hoe kan ik waarde toevoegen aan de verandering naar een meer duurz/same wereld? Dat begon met de eerste les uit mijn sabbatical: ik hoef de wereldproblematiek niet op mijn eentje op te lossen. Sterker nog, er staan veel mensen om mij heen die het samen met me willen doen. We supporten elkaar, leren van elkaar en geven elkaar inspiratie. En zo heb ik inzicht gekregen in vijf kwaliteiten die ik kan toevoegen om deze toekomst te realiseren. En een eerste keuze waar ik deze kwaliteiten in wil zetten.
Mijn eerste kwaliteit is dapperheid. Ik ga graag het experiment aan en uit mijn comfortzone. Daarbij blijf ik trouw aan mijn waarden. Ook als dat betekent dat ik een afwijkende mening heb in een overleg of groep (menig partner zal dit met plezier beamen, omdat deze andere mening vaak tot mooie gesprekken of momenten leidt). De keuze voor mijn sabbatical die een flinke hap uit mijn spaartegoed heeft genomen is ook zo’n keuze uit de comfortzone.
Een tweede kwaliteit is wijsheid. Ik luister. Naar de woorden. Naar de bedoeling achter de woorden. En ook naar wat zich nog aandient: de toekomst. En naar de lessen uit ons (recente) verleden. Mijn wijsheid is het instrument waarmee ik deze informatie weet te ordenen en te verwoorden. Zodat anderen en ik zelf richting hebben.
Dat brengt mijn op de derde kwaliteit: een bezield en bezielend leiderschap. Dit leiderschap draait niet om mij. Dit leiderschap draait om de ander (individuen, teams, organisaties) en om wat we samen willen en kunnen bereiken. De essentie van mijn leiderschap is ‘presencing’: het vanuit visie – of zoals Otto Scharmer het noemt de toekomst – (bege)leiden van de mensen of organisaties zodat ze verder groeien en tot bloei kunnen komen.
Daarnaast breng ik betrokkenheid. Ik sta voor een rechtvaardige en duurz/same wereld. Zowel privé als zakelijk probeer ik dagelijks keuzes te maken die hier een bijdrage aan leveren. Van de koffie die ik drink tot de keuze waar ik mijn tijd aan besteed. Dit leidt overigens ook wel eens tot niet zulke duurz/same keuzes. Soms bewust, meestal onbewust. Of omdat ik door gebrek aan kennis soms echt niet weet waar ik goed aan doe.
En mijn laatste kwaliteit is natuurlijk mijn eerste les: ik hoef het niet alleen te doen. Ik kan het niet alleen doen. En ik doe het niet alleen. De laatste kernkwaliteit is verbondenheid. Ik stel me open voor samenwerking met anderen. En ik verbind individuen aan elkaar, zodat ze elkaar kunnen versterken.
Dat klinkt goed toch?! Maar ik zal bekennen: ik vind het al heel spannend om het zo op te schrijven en te publiceren. En dan vind ik het nog best ingewikkeld om te bedenken wat dan concreet mijn professionele rol kan zijn. Want als je goed leest ben ik niet degene die een nieuwe beweging begint. Ik kan goed reflecteren en verwoorden, ik kan anderen inspireren en (bege)leiden en ik kan teams bouwen en vergroten. Met andere woorden: ik ben niet van de startup, wel van de scale-up. Niet van de koude sanering, wel van de opbouw, de uitbouw of de ommezwaai. Van de kleine ommezwaai tot de grote, inclusief de pijnlijke keuzes die hiermee soms gemoeid zijn.
Dus de vraag bleef: bij welke organisatie kan ik mijn professionele bijdrage op een zinvolle manier leveren? Best frustrerend zo’n vraag terwijl je staat te popelen om weer aan de slag te gaan (en bovendien de bodem van je spaarpot in zicht komt).
Het vervolg van deze zoektocht en het eerste antwoord wat ik heb gevonden (en ik ben zo benieuwd wat jullie daarvan vinden!) komt in een volgende overpeinzing. Ennuh… mocht je op basis van deze overpeinzing nog een mooie carrièretip of gewoon een baan of klus hebben, dan houd ik me natuurlijk altijd aanbevolen.
Ha Jorijn, Mooie website!