Mijn vorige blog Keuzes maken (deel 2) eindigde ik met een cliffhanger: de eerste keuzes voor het vervolg van mijn werkend bestaan. Welke zouden het zijn? En hoe ben ik daartoe gekomen?

Wat was ook alweer de stand van zaken? Na een innerlijke reis van een half jaar, waarin ik mijn professionele zelf heb herontdekt, was het tijd voor de eerste schreden terug op het professionele pad. Meer zelfbewust, meer zelfverzekerd, en tegelijkertijd toch zoekend. Want een bijdrage aan een duurSame wereld in een andere rol: waar vind ik die? En waar ik ook nog mee worstelde: is de vernieuwde professionele Jorijn er een voor een loondienstverband of blijf ik vanuit mijn eigen bedrijf aan de slag? Een ander aandachtspunt voor mij: op het goede niveau instappen. Oftewel: niet in mijn valkuil stappen om te snel ja te zeggen (want dat brood moet op de plank en ik wil er wel weer bij horen). Hoog mikken en wel op dat niveau waar de beslissingen worden genomen die impact hebben op de duurSaamheid van onze samenleving.  En dat dan weer in een rol waar ik mijn kwaliteiten het beste kan inzetten. Kortom, mijn opgave was om mezelf voldoende tijd te geven om ook dit onderzoek aan te gaan.

In eerste instantie richtte ik mijn zoektocht op ‘follow the money’. Lobbyisten. Bedrijfsleven. Want daar waar het geld zit, is ook macht om het anders te doen. Om maatschappelijke verantwoordelijkheid te nemen als werkgever, als inkoper en als producent. Ik ontdekte de rol van Chief Sustainable Officer. Een interessante rol, zeker als deze goed is gepositioneerd binnen de Raad van Bestuur of Raad van Commissarissen. En een rol die nog in ontwikkeling is. Heel boeiend voor iemand zoals ik die gericht is op ontwikkeling en vernieuwing en daar mensen in mee laten bewegen.

Maar geleidelijk aan drong het besef door dat ik niet alleen aan de overtuigingskant wil zitten. Mijn kracht als leider zit ook aan de besluitvormende kant.  En die richting wil ik op. En zo wendde ik mijn steven – tot mijn eigen grote verrassing – tot de politiek. Want met wetgeving en transparante politiek, met een goed publiek debat en het gebruik maken van de ‘wisdom of the crowd’ kunnen we mijns inziens grote stappen voorwaarts doen. En misschien juist wel tegen de macht van het grote geld in.

Toen dat kwartje eenmaal gevallen was, ging het snel. Ik vond een partij met een programma waar ik me grotendeels in kon vinden. Een partij die bovendien in opbouw is én breed kijkt. Namelijk vanuit een verantwoordelijkheidsgevoel voor de hele wereld vanuit een Europees perspectief. Oftewel, ik ben lid geworden van Volt Europa. En zoals dat bij mij gaat: een actief lid. (Nog) niet betaald. Maar wel heel passend!

En vrijwel tegelijkertijd vond ik een eerste mooie (en eervolle) betaalde opdracht die past bij mijn hervonden professionele zelf: ik ben benoemd als de eerste onafhankelijk voorzitter van het Samenwerkingsverband Sterk VO. Een rol waarin ik de Algemene Ledenvergadering (ALV), bestaande uit de bestuursvoorzitters van de deelnemende Utrechtse onderwijsbesturen, ga leiden in het vasthouden en verder ontwikkelen van de governance van de vereniging. Bovendien heb ik de bijzondere taak om als voorzitter de stem van de ouders en kinderen te vertegenwoordigen in de ALV. Daar kan ik wel wat duurSaamheid in kwijt!  

En zo begint mijn agenda zich langzaam weer te vullen. Met wat lokaal vrijwilligerswerk (groen en duurSaam uiteraard), met Volt Europa, met het voorzitterschap bij Sterk VO én met het verder zoeken naar mijn bijdrage aan een duurSame wereld. Van dit laatste zal ik jullie uiteraard op de hoogte houden. Maar omdat dit ook nog wel wat tijd kan en mag kosten, zullen de komende overpeinzingen mogelijk een wat ander karakter hebben. Hoe dat er precies uit komt te zien weet ik ook nog niet. Ik ga het over twee weken ontdekken. En jullie dan hopelijk ook.

Voor nu in elk geval dank weer voor het lezen van deze post. Ik ben heel benieuwd naar jullie reacties.

P.s. Ik zou het ook zeker waarderen als jullie deze of mijn vorige blogs willen delen in jullie netwerk 😊