Het was even stil op het blog front. De vorige blog bleek voor mij het einde van een miniserie: het verhaal van mijn sabbatical die eindigde met mijn eerste stappen naar het betaald werkende bestaan. En aan werk sindsdien geen gebrek, dus dat is mooi!
En nu verder. Want ik vind het schrijven leuk. En ik kreeg er ook een hoop positieve feedback op. Er waren zelfs mensen die me vroegen wanneer ik nu weer eens ging schrijven. Dat is uiteraard goed voor het ego. Alleen dat is niet voldoende. Het moet wel ergens over gaan!
Nu heb ik aan onderwerpen geen gebrek. Ondanks de corona zijn er zoveel ontwikkelingen aan de gang! Een greep uit wat me de afgelopen maanden bezig heeft gehouden. De eindeloos durende formatie. Het niet zo nieuwe kwartet wat uiteindelijk afgelopen week het regeerakkoord presenteerde. De stroom aan nieuwe duurzame producten en verduurzamende innovaties van bestaande producten. De woningmarkt die op slot zit. Mijn geld dat minder waard wordt. De toenemende zorgkosten. Tatasteel, oftewel de korte termijn focus van onze huidige economie. De stijging van de huizenprijzen. De mooie momenten van maatschappelijke solidariteit versus de toenemende sociale grenzen in diezelfde samenleving. Het lerarentekort. Het dalende onderwijsniveau. En daartegenover de toenemende mate van Artificial Intelligence in ons dagelijks leven. En ja, ook de gevolgen van de covid pandemie op mijn eigen professionele en persoonlijke ontwikkeling, op die van mijn kinderen en hun generatiegenoten. Naast nog een heleboel mooie en minder mooie zaken.
De vraag is alleen: wat kan mijn bijdrage zijn aan dit geheel. En waar zitten jullie, mijn lezers, op te wachten? Zal ik jullie meenemen in mijn ontdekkingstocht? Of hebben jullie meer behoefte aan statements? En kan het een wel zonder het ander? Er gaat immers altijd een persoonlijk filter over de onderwerpen die ik bestudeer, de boeken die ik lees, de podcast die ik volg et cetera. Dus bij deze. Ik ga mijn leercurve met jullie delen. Het zal geen wetenschappelijk verantwoorde leercurve worden. Het blijft een persoonlijke.
Ik hoop dat jullie met mij mee willen leren. Ik ontvang dan ook graag tips en feedback. Want net zoals ik hoop dat jullie van mij leren, leer ik graag weer van jullie! Omdat ik ervan overtuigd ben dat we door op elkaars schouders te staan we uiteindelijk echt verder kunnen komen.
Ha Jorijn, Mooie website!