Dank jullie wel voor alle positieve reacties op mijn eerste zondagse overpeinzing Time-out. Dat smaakt naar meer! Tegelijkertijd leg ik mezelf daar ook druk mee op. Want een vervolg moet toch minstens net zo goed zijn, of liever nog beter. Vast ook herkenbaar?! Ik hoor het graag! Gelukkig had ik al een thema aangekondigd, dus daar hoef ik nu niet over na te denken: de time-out. Hoe heb ik het aangepakt?
Op het moment dat ik mijn time-out omdoopte in een sabbatical had ik ook een focus gevonden. Ik wilde de tijd besteden om te onderzoeken hoe en waar ik het beste mijn talenten zou kunnen inzetten voor een sterkere samenleving. Want ik maakte (en maak) me zorgen. Over de toenemende tweedeling in de wereld: tussen kansrijk en kansarm, tussen verschillende bevolkingsgroepen, tussen generaties. En wat ik me afvroeg: is de stand van het politieke debat daar dan een oorzaak of een gevolg van? En tenslotte maakte ik me zorgen om de klimaatverandering. En de wereldwijde welvaartsverdeling. Allemaal hele grote vraagstukken. Je zou er moedeloos van worden. Of… je stroopt je mouwen op en je gaat op onderzoek uit. En dat is precies wat ik heb gedaan!
Daarmee ik had mijn persoonlijke opdracht voor mijn sabbatical gevonden. Blijft natuurlijk de vraag: hoe geef je dat onderzoek dan handen en voeten? Want zowel in de grote vragen als in de zeeën van tijd kan je natuurlijk hopeloos verdrinken.
Ik ben begonnen met voor mezelf een dagindeling te maken zodat ik mijn dagen in hapklare brokken kon verwerken. En er ook een onderscheid bleef tussen de werkweek en het weekend. De brokken van mijn dagen bestonden uit: langere pauzes (jawel!)), studie en (net)werken. Daarnaast volgde ik een intervisie/coachingtraject dat was gericht op het verder ontwikkelen en het zichtbaar maken van mijn leiderschap. En ik maakte meer tijd voor mijn kinderen (wat ook goed uitkwam in de coronatijd), het bezoeken van oude en nieuwe vrienden en sporten, taarten bakken en muziek maken.
En zo vlogen de maanden om. Ik heb online congressen bezocht, diverse online leergangen gevolgd, vele leiderschaps- en andere studieboeken gelezen. Ik heb me de blaren onder mijn voeten gewandeld voor vele inspirerende en soms confronterende gesprekken met oude en nieuwe vrienden en bekenden (waarvoor veel dank).
Was het hard werken? Ik heb veel gedaan het afgelopen half jaar en ik ben enorm gegroeid. Maar het voelde niet als hard werken. Was het nuttig? Ik denk van wel. In elk geval voor mezelf. En gaat de samenleving uiteindelijk wat hebben aan mijn investering? Dat hoop ik toch zeker!
Het resultaat? Ik heb mezelf verrast! En ik heb mijn focus gevonden. Daar neem ik jullie graag een andere keer in mee.
(En nee, ik ben geen kilo’s aangekomen door de vele taarten. Want er was ook meer tijd om te sporten. Dus hooguit een kilo of 2++)
Ha Jorijn, Mooie website!